Ukraynalılara yönelik “soykırım söylemi”: Rus siyasetçileri ve medyası ne diyor?

Kaynak: Amerika’nın Sesi

Rus politikacılar ve Kremlin yanlısı medya, Ukraynalıları ve Ukrayna’ya karşı savaş yöntemlerini tartışırken giderek daha fazla soykırımcı söylem kullanıyorlar. Batılı analistler, sosyal ağlardaki kamu açıklamalarını ve mesajları analiz ederek bu sonuçlara vardılar. Kanıtlar  Amerika’nın Sesi Ukrayna servisi tarafından toplandı.

Başlıca Rus televizyon kanallarındaki yorumcular ve askeri blog yazarları Rus askeri liderliğini açıkça eleştiriyor ve kullanımı da dahil olmak üzere daha acımasız savaş yöntemleri (nükleer silahlar ve kitle imha silahları) çağrısında bulunuyor(Rus ordusunun cephede yenilmesinden ve Herson’un işgalinin sona ermesinden sonra). Amerikan televizyon kanalı CNBC‘nin bir muhabiri, aşırı milliyetçilik ve “soykırım söyleminin” Rus medyasında öne çıktığını söylüyor.

CNBC’nin aktardığı Rus sosyal medya alanlarında Ukraynalıların insanlıktan çıkarılmasına ilişkin örnekler arasında, Telegram’da 900.000’den fazla abonesi bulunan eski Rusya Devlet Başkanı Dmitry Medvedev’in blogu yer alıyor. Ukraynalı yetkililere “kara fatma” diyor ve daha önce “domuz gibi konuştuklarını” söylemişti.

Ukraynalıların ayrı bir ulus olarak var olmadığına inanan Rusya’nın şu anki Devlet Başkanı Vladimir Putin’in ardından, çeşitli Rus yorumcular bunu medya platformlarında sürekli yazıyor.

Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin (sağda) ve eski Rusya Başbakanı Dimitri Medvedev

Örneğin, Moskova milletvekili ve Kremlin yanlısı gazeteci Andrei Medvedev, 150.000 Telegram takipçisine “Ukraynalılar, özel, Avrupalı, ırksal olarak daha saf ve daha doğru Ruslar olduklarına ikna olmuş Ruslardır” dedi.

CNBC’nin aktardığına göre Medvedev, “Bütün bu yorumlar ancak Ukrayna devletinin mevcut halinin tasfiyesi ile durdurulabilir” dedi.

Daily Beast köşe yazarı Julia Davis, Rus medyasını takip ediyor ve Rus propagandacılarının en etkileyici açıklamalarından oluşan klipleri Twitter sayfasında paylaşıyor.

Yayındaki köşesinde, Ekim ayında devlet televizyonu RT‘nin yayınında popüler TV sunucusu Anton Krasovsky’nin Rus işgalinden şikayet eden Ukraynalı çocukların “ya boğulması ya da diri diri yakılması” konusunu ısrarla dile getiriyor.

Anton Krasovsky ve Ksenia Sobchak, Maidan 2014 sırasında Ukrayna’yı ziyaret etti

Davis, aynı derecede ünlü çirkef propagandacı Margarita Simonyan, RT’nin genel yayın yönetmeni, Krasovsky’yi ifadesinden dolayı işten çıkardı. Ancak kaydedilen ve düzenlenen röportajın nasıl yayına girdiğine dair bir açıklama yapmadı, diyor Davis. Olayın üzerinden bir aydan daha kısa bir süre geçtikten sonra, Krasovsky’nin Komsomolskaya Pravda yayınında başka bir işe başladığına dair bir mesaj çıktı.

Davis’in araştırmasının düzenli bir konusu, Rusya’nın önde gelen propagandacılarından biri olan ve savaş sırasındaki retoriği Ukraynalıların “şeytandan arındırılması” Çeçen diktatör Ramazan Kadırov‘un çağrısıyla Ukraynalıların “şeytanlaştırılmasını” destekleyen kişilerin başında Vladimir Solovyov gelir.

Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin ve TV sunucusu Vladimir Solovyov

UKRAYNALILAR O KADAR ŞEYTANLAŞTIRILDI VE İNSANLIKTAN ÇIKARILDI Kİ,  BİRÇOK SIRADAN RUS ARTIK UKRAYNA DEVLETİNİ  VE UKRAYNA ULUSAL KİMLİĞİNİ YOK ETME GEREĞİNİ  SORGULAMIYOR 

DENNİS SOLTİS

Analistler, soykırım söyleminin Ruslarda protestolara yol açmamasının, propagandanın başarılı olduğu anlamına geldiğini söylüyor.

Kanadalı araştırmacı Dennis Soltis, Washington merkezli Atlantic Council Araştırma Merkezi için yazdığı bir makalede, “Ukraynalılar o kadar şeytanlaştırıldı ve insanlıktan çıkarıldı ki, birçok sıradan Rus artık Ukrayna devletini ve Ukrayna ulusal kimliğini yok etme gereğini sorgulamıyor” diye yazıyor.

Savaşın başlangıcından beri ve hatta öncesinde Rus resmi açıklamalarını takip eden ünlü Amerikalı tarihçi Timothy Snyder, Rus yetkililerin amacının Ukraynalıları “naziden arındırmak” olduğunu ilan ettiği andan itibaren savaşın “soykırım” olduğuna inanıyor.

“Soykırım Üzerine Bir Ders Kitabı”

Resmi Rus kullanımında “naziden arındırma”, yalnızca Ukrayna devletinin ve ulusunun yok edilmesi anlamına gelir.

Nisan 2022’de Yale Üniversitesi’nden bir tarihçi, soykırımla ilgili bir ders kitabının açıkladığı gibi, kendini Ukraynalı olarak tanımlayan bir kişidir” diye yazdı ve Rus devlet ajansı “RIA News” tarafından yayınlanan “Rusya Ukrayna ile Ne Yapmalı” başlıklı bir makalenin detaylarını açıkladı. 

Snyder, Rusya’nın ülkeyi ele geçirdikten sonra Ukrayna halkına uygulaması gereken baskıları anlatan makaleyi “soykırım ders kitabı” olarak adlandırıyor.

Timothy Snyder , Amerikalı tarihçi, Yale Üniversitesi’nde profesör, 1932-1933’te Ukrayna’daki Holodomor-soykırımı araştırmacısı

Alman düşünce kuruluşu Liberal Modernite Merkezi’nin daveti üzerine geçen ay yaptığı bir konuşmada Timothy Snyder, sekiz ayı aşkın süredir devam eden bu savaşta: “1948 Soykırım Sözleşmesi’nin 2.maddesi belirlenmiştir.”

• Soykırım Suçunun Önlenmesi ve Cezalandırılmasına Dair Sözleşme, 1948 yılında BM Genel Kurulu tarafından kabul edilmiştir.
• Bugün sayısı 149 olan Sözleşmeye üye ülkeler, savaş ve barış zamanında soykırım eylemlerini önlemeli ve cezalandırmalıdır.
• Sözleşme, “soykırımı, ulusal, etnik, ırksal, dinsel veya etnik bir grubu kısmen veya tamamen yok etmek amacıyla yapılan bir eylem” olarak tanımlıyor.
• Soykırım belirtileri: Grubun üyelerini öldürmek veya onlara ciddi bedensel zarar vermek; kasıtlı olarak grubu yok etmek için tasarlanmış yaşam koşulları oluşturmak; çocuk doğurmanın önlenmesi ve çocukların bir gruptan diğerine zorla nakledilmesi; bu tür eylemlerde bulunmak için kamuoyunu kışkırtmak.

Ancak uzmanların dediği gibi Sözleşme’nin uygulanabilmesi için soykırım kastının ispatlanması gerekiyor. Ve böyle bir niyeti belgelemenin zorluğu, özellikle, Sözleşme’nin kabul edilmesinden sonra, Ruanda’da veya 1990’larda Yugoslavya’da işlenen soykırımların önlenemeyeceğini açıklıyorlar.

Kremlin’in Ukraynalılara yönelik soykırımının kanıtı

Snyder, Timothy Sinder’in belirttiği gibi, Rusya, aksine, şimdiye kadar hesap vermekten kaçınmayı başardı, paradoksal bir şekilde, niyetine dair “çok sayıda kanıt” sunarak, kasıtlı olarak “sistemi soykırım kanıtlarıyla aşırı yüklüyor” diyor Snyder.

“Sorun yeterli kanıt olmaması değil. Sorun, insanların bunun soykırım olup olmadığından emin olmadığı bir tür çarpık döngüye yol açan kanıt bolluğu” diyor Snyder. Soykırıma dair giderek daha fazla kanıt ortaya çıktığında, ona göre insanlar yorulur, duyarlılıkları körelir ve biz yalnızca kanıtların daha fazla olmasını bekleriz.

Snyder konuşmasında, Kremlin’in mevcut soykırımının aynı zamanda Rusya’nın bir önceki soykırımı – en az 4 milyon Ukraynalıyı öldüren 1932-33 Soykırımı – asla tanımamasından kaynaklandığına ikna olduğunu ekliyor.

“Ruslar, Holodomor’un arkasında hiçbir siyasi saik olamayacağını söylüyor, onlara göre “bu sadece bir doğal afetti.” Ve Ruslar bunu söyleyerek milyonlarca Ukraynalının acı çekmesi ve ölmesi için su kaynağını kesmeye ve elektriği kapatmaya çalışıyor ”diyor Snyder.

Moskova’nın geçmiş soykırım için siyasi bir saik olduğunu inkar ettiğinde, Ukraynalılara karşı yürüttüğü mevcut soykırım savaşında siyasi bir saik olduğunu inkar etmesine yardım ettiğini açıklıyor.

İnsan hakları aktivistleri, Ukrayna vatandaşlarıyla ilgili olarak Rusya’nın soykırım tanımına giren her türlü suçu işlediğini söylüyor.

Yani:

• imha niyeti beyanları: Rusya Devlet Başkanı ve Rus yetkililerin temsilcileri defalarca Ukraynalıların bir etnik grup olarak “var olmadığını”, “yapay olarak oluşturulmuş” bir ulus olduğunu ve Ukrayna ve Ukraynalıların gelecekte var olmamaları gerektiği;

• Ukraynalıların yok edilmesi için halk çağrıları;
• insanları elektrik, su temini, iletişim, tıbbi bakım ve diğer yaşam araçlarından mahrum bırakmak için Ukrayna nüfusunun ve sağlık kurumlarının yaşam destek sistemlerinin hedefli bombardımanı;
• işgal altındaki topraklarda Ukrayna yanlısı bir konuma sahip insanlara yönelik zulüm ve imha;
• aydın kesimin imhası: öğretmenler, sanatçılar, Ukrayna kültürünün taşıyıcıları olan ve başkalarını bu konuda eğiten insanlar;
• işgal altında bulunan bölgelerdeki eğitim kurumlarına çocukların kimliğini değiştirmeyi amaçlayan bir eğitim ve yetiştirme sisteminin getirilmesi;
• kimliklerini değiştirmek için ebeveynleri olmayan çocukların Rusya’ya sınır dışı edilmesi;
• kütüphanelerden Ukrayna kitaplarına el konulması ve imha edilmesi, müzelerin soyulması ve Ukraynalıların uzun tarihine işaret eden eserlerin hedef alınarak çalınması. 

Kaynak: Amerika’nın Sesi