Kaynak: Konstantin Podoliak, özellikle Krym.Realii için hazırlanmıştır.
Kırım yetkilileri, Mariupol, Herson ve diğer Ukrayna şehirlerinin işgali ve savunmasıyla ilgili gerçeklerin Kırım ve Rus bölgelerine sızmasını ve Rus birlikleri tarafından kendi topraklarına gitmeye zorlanan insanları engellemekle görevlendirildi.
Bunu yapmak için, Kırım Kamu Odası üyesi Anjelika Luçinkina, ‘psikolojik yardım’ kisvesi altında mültecileri tedavi eden özel bir psikolog grubu oluşturdu. Terminolojilerinde, ‘mültecilerin netliği, ruhun gücünü, yaşamın anlamını bulmasına, savaş ve kayıpların yanıklarını iyileştirmesine yardımcı olur.’ Anjelika Luçinkina’nın kayıtları, Rusya Kırım Parlamentosu’nun Crimean News gazetesinde yayınlandı.
Materyallerden birine, tamamen farklı bir konuda olsa da, bir meclis gazetesinin manşeti eşlik etti: ‘Kinizmi al, ikiyüzlülükle çarp’ idi. Ancak bu durumda, gazetenin kendisinin yayınlanmasını ve ‘psikologların’ çalışmalarının anlamını karakterize etmek en uygunudur. Bu, ikiyüzlülükle çarpılan sinizmdir.
Peki mültecilerle yapılan toplantılarda ‘psikologlar’ ne yaptı?
Her şeyden önce çocuklarla çalışıyorlar. Kırım’a gelen yetişkinler genellikle saldırganın elinde olduklarını anlarlar: aldatmaya, bir şey uydurmaya, tartışmaya çalışıyorlar. Çocukların ise ebeveynlerinin ruh halini, gerçek olayları sorgulaması daha kolaydır.
Çocukların İse
Ebeveynlerinin Ruh Halini,
Gerçek Olayları Sorgulaması Daha Kolay
Örneğin, altı yaşındaki Rodion’un anıları şöyle: ‘Kötü insanlar ateş eder. Onlar çok kötü insanlar. Gelip iyi insanları vuruyorlar.’ Ve şimdi psikologların görevi, Rodion’un bilincini kırmak ve ona kafasında olduğu gibi başkasının topraklarına gelip iyi insanları vuran kötü Rus ordusu olmadığını, tam tersinin olduğunu göstermek. Burada ‘Irina (psikologlardan biri, yazarın notu) anlatıyı yeniden yapılandırıyor, Rodion ile hikayenin sonunu değiştiriyor: herkes hayatta, herkes kurtuldu.’ Yani çocuğa gelip öldürenlerin kötü insanların olmadığını, kurtarıcı kahramanların olduğunu düşündürüyor. Pratikte insan bilincinin çarpıtılmasına bir örnek.
Mariupol’daki konutlar, Rusya’nın Ukrayna’ya yönelik geniş çaplı bir işgali sırasında yıkıldı. Mariupol, Ukrayna, 30 Mart 2022
‘KİM İZİN VERMİYORDU?’ SORUSU HAVADA KALIYOR
Yetişkinlerde durum böyle değil. Rodion’un annesiyle yaptığı konuşmada, Mariupol’u Kırım’dan başka bir yere giderek terk etme olasılığı soruldu. Olumlu cevap veriyor: ‘Hayır, hala Zaporijjya vardı. Ama oraya gite izninin verilmediğini gördük. Sağa çevirip durduklarını gördük.’ Burada sadece ‘Kim izin vermedi?’ sorusu havada kalıyor. Ancak cevap verilmemiştir, çünkü metnin başlarında Mariupol’un Rus ordusu tarafından zaten işgal edildiği, şehrin kuşatıldığı ve yolların Rus ordusu tarafından kontrol edildiği belirtilmektedir. Bu nedenle, bilgili bir kişi için cevap açıktır. Ancak anlatıcı cahillere hitap ediyor ve bağlam, yolların Rus ordusu tarafından kontrol edildiğine ve mülteci akışlarını Kırım’a yönlendirerek diğer Ukrayna bölgelerine giden yolları kapattığına dair sürekli bilgi dolaşmasına rağmen, Ukrayna ordusunun yolu kapattığını gösteriyor.
Rus ordusu Mariupol’da, 4 Nisan 2022
RUS ORDUSUNU MARIUPOL’DA NASIL GÖRMEDİ? O ZAMAN ŞEHRİ BLOKE EDEN, SALDIRAN VE BOMBALAYAN KİM?
Açıkça yalan söylemenin başka bir örneği: ‘Büyük aile. Birçok akraba. Toplam yedi çocuk. Hadi duralım. Bazıları çocuklarla çalışırken, diğerleri yetişkinlerle iletişim kurar. ‘Çok korkuyorduk. Yirmi beş gün bodrumda saklandık. Kızlarımızı de saklıyorduk. 12 yaş ve üstü. Yiyecek bir şey yoktu. Yiyecek arıyorduk ama bize ateş ediyorlardı ve dışarı çıkmamıza izin vermiyorlardı’ diyor başka bir odadaki yaşlı bir kadın. Tam olarak kimin ateş ettiğini netleştirmeye çalışıyoruz. Bize şaşkınlıkla bakıyorlar ve sonra üç yetişkin neredeyse tek ağızdan ‘Ukrayna ordusu. Rusya’yı Mariupol’da görmedik. Orada Ukraynalılar vardı.’ diye cevap veriyor.
Mariupol’da Rus ordusunu nasıl görmedin? Peki o zaman şehri bloke eden, saldıran, bombalayan, füze atan kimdi? Ukrayna mı? Kendi şehrine mı bunu yaptı? Neden? Orası zaten Ukrayna.
Mariupol’un Sol Yaka bölgesindeki Rus askerleri, 13 Nisan 2022
Bu tür tutarsızlıklar her adımda vardır. ‘Sonra söz kızı ve gelini tarafından alınır. Çocukların bazen yemek veya eşya almak için bodrumdan nasıl kaçtıklarını ve ordu tarafından nasıl yakalandıklarını anlatıyorlar. Erkekleri iç çamaşırlarına kadar soyuyorlarmış, kızların ise külotlu çoraplarını kesiyorlardı…’ Daha önce kimsenin bahsetmediği tuhaf bir cezalandırma.
Ardından, Rus Kırım parlamentosunun gazetesindeki yayının yazarları, iddiaya göre Mariupol’dan gelen bir bayanın konuşmasını yayınlıyorlar: ‘Keşke hangi cehennemde yaşadığımızı bilseydiniz. Her şey 24 Şubat’ta başladı. 5 Mart’tan itibaren elektriği, suyu ve gazı olmayan bir koridorda yaşamaya başladık. Yiyecek yoktu. Çocuğa yiyecek ne vereceğim? Sonra bodrumda yaşadık. Dua ettim, dualar olmasaydı hayatta kalamazdık. Her an ölebileceğimizi biliyorduk.’ Bu parçada, asıl şey kasıtlı olarak kaçırıldı; Rusya topraklarından şehre füze saldırılarıyla ‘cehennem’ yaratıldı, Rus ordusu şehri bombaladı ve saldırdı.
(MARİUPOL) UKRAYNA ŞEHRİNİ KİM BOMBALADI VE HAVAN TOPLARINI ATTI SORUSU YİNE ÖRTÜLÜYOR
Böylece her zaman devam ediyor. Kayıp bir yüz ifadesi olan kadınlardan biri şöyle diyor: ‘Bize (füze) geldi. Dışarı çıktık, başı yıkılmış, kolu kopmuş bir çocuk vardı.’ Kocası konuşmaya katılır: ‘Yan bahçede, 7. no’lu apartmanda bir adam öldürüldü. Mayında patlamış’. Yine de, Ukrayna şehrini kimlerin havan toplarıyla bombalayıp ateş ettiği sorusu örtülüyor. Anlatıcılar bunun Rus ordusu tarafından yapılmadığı izlenimini vermeye çalışıyorlar.
Öykülerin karmaşasında drama tiyatrosu ve doğum hastanesi teması ortaya çıkıyor. Gazeteciler şöyle yazıyor: ‘Konuşmaya bir adam katılıyor. Mariupol’daki drama tiyatrosundan bahsediyor: ‘Sartana kasabasından insanlar bu tiyatroya tahliye edildi. Onlar (Naziler) drama tiyatrosunu mayınladılar ve havaya uçurdular. Çocuklar oradaydı. İnsanlar kendilerini ifade etmeye vakit bulamamaktan korkarak konuşmak için acele ediyorlar: ‘Ve doğum hastanesindeydiler. Bunlar sakallı Naziler. Ve altı bebeğin öldüğünü söylediler.’ Bu şekilde gazeteciler okuyucuları aldatmaya çalışırlar. Ancak Kırım’da bile Rus ordusunun doğum hastanesini bombalamasının birkaç belgeselci tarafından fotoğraf ve videolara kaydedildiği biliniyor. Yıkılan Mariupol Drama Tiyatrosu’nun, çatıdan güçlü bir bomba veya füze tarafından parçalandığını gösteren uydu görüntüleri de yayınlandı.
Halen görülebilen “Çocuklar” yazıtlı Mariupol Drama Tiyatrosu, 29 Mart 2022’de yıkıldı. Uydu görüntüsü © 2022 Maxar Technologies ..
MÜLTECİLERİN HİKAYELERİNDE ÇIKAN UFAK BİR GERÇEĞİ BİLE ‘PSİKOLOGLAR’ SORULARIYLA BLOKE EDER
Mültecilerin hikayelerini istemeden de olsa yarıp geçen gerçeği bile, ‘psikologlar’ sorularıyla engelliyor: ‘Nasıl hayatta kaldıklarını soruyoruz. ‘Bodrumda. Tabii ki, korkutucu. Herkes bodrumda oturuyor. Çocuklar iki aylık, altı aylık. Ve bir kadın oturuyor ve bize Rusların bize nasıl el bombası atacağını anlatıyor. Herkes korkuyor,’ diye yanıt veriyor. ‘Rusları Ukraynalılardan ayırt edebiliyor muydunuz?’ diye detayları öğrenmeye çalışıyoruz. ‘Orada hiç Rus yoktu. Ukraynalılar oradaydı’, diye yine duyuyoruz.
Aynı zamanda gazetecilerle konuşurken Mariupol sakinleri, amaçlarının Rusya olmadığını gizlemiyor: ‘Kadın ağlıyor ve Rusya’da kalmak istemediğini söylüyor: Baltık ülkelerindeki akrabaları onları bekliyor. Ve Moskova’ya, sonra St. Petersburg’a ve oradan akrabalarına gidecekler.’
Ancak, insanların tüm trajik hikayelerinden sonra, ‘psikologlar’ büyük konuşmaktan kaçınmıyor: ‘Bize Rus diyorlar. Herkes. Çünkü onlar için Rus bir milliyet değil, bir görevdir. Bize güveniyorlar. Arabaya biniyoruz. Simferopol’e dönüyoruz. Sessizce”.
Gerçekten de ‘görevlilerin’ susması bu durumda çok doğal…
Kaynak: Konstantin Podoliak, özellikle Krym.Realii için hazırlanmıştır.
